Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

Επάγγελμα ... κριτής οσμών!

Δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στον κόσμο αυτό που ξεκινάνε τη μέρα τους με διακαή επιθυμία να φάνε σκυλοτροφή ή να συλλέξουν σπέρμα ταύρου! Κάποιοι μάλιστα ίσως να μη γνωρίζουν καν ότι υπάρχουν επαγγέλματα όπως κριτής οσμών, μανταρίστρα εσωρούχων ή δύτης για μπάλες του γκολφ. Η Αμερικανίδα φωτογράφος Νάνσι Ρίκα Σιφ πέρασε δέκα χρόνια ταξιδεύοντας ανά τις ΗΠΑ, με στόχο να αναδείξει μερικά από τα πιο ασυνήθιστα επαγγέλματα του κόσμου, ανοίγοντας ίσως έτσι για κάποιους νέους επαγγελματικούς ορίζοντες.
Κάπως έτσι βρέθηκε σκαρφαλωμένη στο όρος Ράσμορ, όπου είναι σκαλισμένα τα πρόσωπα τεσσάρων Αμερικανών προέδρων, προκειμένου να συναντήσει τον άνθρωπο που έχει αναλάβει να «γεμίζει» τις ρωγμές που σχηματίζονται πάνω στα πέτρινα γλυπτά, αλλά και κάτω από ένα τρέιλερ για να παρακολουθήσει τη διαδικασία τεχνητής γονιμοποίησης αγελάδων από έναν παραπάνω από... πρόθυμο άντρα.

Ιδιαίτερα ενδιαφέροντα αποδείχτηκαν για εκείνην τα επαγγέλματα που περιλάμβαναν «αντιστροφή φύλων», όπως ο άντρας δοκιμαστής ταμπόν ή σουτιέν, ή η γυναίκα σχεδιάστρια ανδρικών εσωρούχων. «Κάποιοι από αυτούς εφηύραν μόνοι τους τα επαγγέλματά τους, όπως ο δάσκαλος κατασκευής κάστρων στην άμμο, τον οποίο βρήκα πολύ γοητευτικό» λέει χαρακτηριστικά η Νάνσι Ρίκα Σιφ, η οποία το 1989 αποφάσισε να ξεκινήσει να απαθανατίζει όλους εκείνους που φεύγουν το πρωί από το σπίτι τους για να πέσουν με τα μούτρα στις πιο αντισυμβατικές δουλειές.

Αυτό που την εντυπωσίασε περισσότερο απ’ όλα ωστόσο είναι ότι ενώ ασχολούνται με ανορθόδοξα επαγγέλματα, όλοι αυτοί οι άνθρωποι είχαν μια εντελώς φυσιολογική καθημερινότητα. Η ίδια περιγράφει τη δουλειά της βοηθού ρίπτη μαχαιριών ως την πιο παράξενη στον κόσμο, καθώς, όπως λέει, δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι θα την έκανε κάποιος. Παρ’ όλα αυτά, μπήκε κι εκείνη σττον πειρασμό να τη δοκιμάσει και όπως εξηγεί, βρήκε την εμπειρία αρκετά τρομακτική, αν και ο εν λόγω επαγγελματίας ήταν προφανώς πολύ καλός στη δουλειά του. Η Αμερικανίδα φωτογράφος κρατούσε τις φωτογραφίες της κρυμμένες σε ένα συρτάρι, μέχρι που κάποιος εξέφρασε την επιθυμία να τις δει και την παρότρυνε να τις εκδώσει.



πηγή: madata