Το ποσό αυτό αν και είχε αναγγελθεί τον περασμένο Μάιο αποδομήθηκε συστηματικά από τους αναλυτές, τις αγορές, τους επενδυτές και εν τέλει, τους ίδιους τους υπουργούς της ευρωζώνης μετά το καλοκαίρι με αποτέλεσμα να έχει αναχθεί σε μείζον πολιτικό ζήτημα το “αν τα λεφτά υπάρχουν”. Παρότι λοιπόν είχε αποδειχθεί πως λειτουργικό ήταν μόνο ένα τμήμα αυτού του ποσού - περί τα 250 δισ. - οι ιθύνοντες αρνήθηκαν όλο το περασμένο διάστημα να δώσουν μια ικανοποιητική απάντηση σε επενδυτές και αγορές που - όπως ήταν λογικό - άρχισαν να μην παίρνουν στα σοβαρά τις διακηρύξεις της ΕΕ.
Μετά από μια πολεμική που κράτησε τουλάχιστον ένα εξάμηνο, οι ηγέτες την Παρασκευή επαναβεβαίωσαν ότι τα 440 δισ. θα είναι πραγματικά 440 δισ. Το απόγευμα της Δευτέρας όμως οι 17 υπουργοί τους δεν κατάφεραν να συμφωνήσουν στον τρόπο. “Έχουμε μια λίστα με πιθανές μεθόδους” έλεγαν σιβυλλικά Γιούνκερ και Ρεν στη συνέντευξη τύπου, χωρίς όμως κανείς να μπορεί να αποσπάσει τις λεπτομέρειες. Το πρόβλημα παραμένει ότι όλες οι χώρες που εγγυώνται τα δάνεια δεν έχουν αξιολόγηση ΑΑΑ, με αποτέλεσμα ο μηχανισμός (στην πραγματικότητα η εταιρία με έδρα το Λουξεμβούργο που τον αποτελεί) να μην μπορεί να αντλήσει το ίδιο φτηνά το σύνολο του ποσού.
Συνεπώς "ναι" στα 440, αλλά πως; Ίσως να διευκρινιστεί από τους εμπειρογνώμονες της οικονομικής και νομισματικής επιτροπής την Παρασκευή.
"Ναι" και στην μείωση των ελληνικών επιτοκίων... αλλά για πόσο;
Κίνδυνος να εκμηδενιστεί το όφελος από το haircut 100 μονάδων βάσης των spread επιτοκίων με τα οποία δανείζεται η Ελλάδα, προέκυψε μετά την έμμεση επιβεβαίωση Γιούνκερ και Ρεν ότι το φάντασμα του πληθωρισμού καραδοκεί. Η ΕΚΤ και αυτή με τη σειρά της έχει ξεκαθαρίσει ότι θα αρχίσει να ανεβάζει το βασικό παρεμβατικό της επιτόκιο, υπό τον φόβο του πληθωρισμού με αποτέλεσμα να συμπαρασύρει σε υψηλότερα επίπεδα και το euribor που αποτελεί τη βάση των ελληνικών επιτοκίων. Η χώρα δανείζεται με τη φόρμουλα euribor +350 μονάδες βάσης spread κατά μέσο όρο. Μετά την απόφαση για αφαίρεση 100 μονάδων από spread μια ενδεχόμενη αύξηση του euribor μπορεί να εκμηδενίσει το όποιο δημοσιονομικό όφελος.
Παράθυρο ελπίδας ανοίγει πάντως, ελέω Ιρλανδίας. Η χώρα αυτή ενδεχομένως να αποσπάσει άλλον ένα γύρο μείωσης επιτοκίων και μια επέκταση στην ωρίμανση των δικών της δανείων με αποτέλεσμα να συμπαρασύρει και την Ελλάδα. Προϋπόθεση για μια τέτοια όμως εξέλιξη αποτελεί η “αλλαγή στάσης” που θα πρέπει να επιδείξει η νέα ιρλανδική κυβέρνηση. Όπως έλεγε υψηλόβαθμη πηγή του Συμβουλίου, “η ιρλανδική κυβέρνηση έφυγε σοφότερη από τη Σύνοδο Κορυφής” και τώρα οι 16 αναμένουν μια κίνηση καλής θέλησης.
Οίκοι αξιολόγησης: ναι μεν, αλλά χαλαρά...
Ενοχλημένος αλλά... όχι και πολύ, εμφανίστηκε ο Ζαν Κλωντ Γιούνκερ- προσωποποίηση του κέντρο-ευρωπαϊκού “cool”- αναφερόμενος στο θέμα των διεθνών οίκων αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας:
“Μετά από αίτημα του Έλληνα υπουργού συζητήσαμε το ζήτημα... Ζητήσαμε από την Κομισιόν να παρουσιάσει τις προτάσεις της σχετικά με τους τρόπους καλύτερης εποπτείας των οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης».
Νωρίτερα είχε μιλήσει για “έκπληξη” σε σχέση με το χρόνο της τελευταίας υποβάθμισης από τη Moody’s, όμως στην πράξη δεν έκανε τίποτε άλλο από το να παραπέμψει το θέμα στις Βρυξελλίοτικες καλένδες. Το θέμα συζητείται άλλωστε πάνω από ένα χρόνο χωρίς καμία σοβαρή απόφαση. Αποχωρώντας από τη συνέντευξη τύπου ο Ζ.Κ. Γιούνκερ επεσήμανε ότι ο Έλληνας υπουργός οικονομικών δεν είναι ικανοποιημένος με την υπάρχουσα πρόταση του Επιτρόπου Μπαρνιέ.
πηγή: real
