Και η σχέση προχωράει. Αλλάζει πίστα. Στο τραπέζι πέφτει η ιδέα της συγκατοίκησης, της συμβίωσης. Το κοινό κρεβάτι, θα γίνει κοινό σπίτι, κοινή καθημερινότητα. Ο έρωτάς κάτω από την ίδια στέγη.
Αυτό σημαίνει περισσότερες ώρες μαζί και φυσικά περισσότερη οικειότητα. Θα παραγνωριστείτε, που λένε. Η συμβίωση θα φέρει στην επιφάνεια και όλα εκείνα τα μικρά πραγματάκια που δεν ήξερες, θα φέρει στη ζωή σου όλη την αλήθεια του άλλου.
Σε αυτό το σημείο τις περισσότερες φορές αρχίζουν οι συγκρούσεις. Όχι, αν έχεις λάβει υπόψην σου (και εκείνος) τους παρακάτω κανόνες.
Η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη σου δίνει τα 8 βασικά “πρέπει” για να κυλήσει ομαλά η συγκατοίκηση και να μην κόψει η μαρμελάδα του έρωτα...
1. Πρέπει να είμαστε διακριτικοί. Δεν ψάχνουμε τα συρτάρια του άλλου, την τσάντα του, το κινητό του, αλλά ούτε και εκείνος.
2. Πρέπει να τηρήσουμε τους κανόνες του σπιτιού έτσι όπως τους συμφωνήσουμε. Δηλαδή δεν μπορεί ο ένας να πετάει παντού τα πράγματά του και ο άλλος να κυκλοφορεί με πατάκια στο σπίτι. Θα πρέπει να αποφασίσουμε κάποιους γενικούς κανόνες λειτουργίας του σπιτιού και να τους σεβαστούμε.
3. Κανονίζουμε πότε δεχόμαστε άτομα στο σπίτι. Δεν κουβαλάω μια φίλη μου ό, τι ώρα γουστάρω ούτε αυτός φέρνει τον φίλο του από το μπαρ και τον ξαπλώνει στον καναπέ χωρίς να το έχουμε συμφωνήσει.
4. Μοιραζόμαστε δίκαια τα έξοδα του σπιτιού. Αν όμως κάποιος έχει περισσότερα χρήματα, ας δώσει -αφού έχει.
5. Σεβόμαστε ο ένας τα γούστα του άλλου στη μουσική, στα προγράμματα της τηλεόρασης ή στις ταινίες. Αν δεν μπορεί να έχει ο καθένας τη μουσική στα αυτιά του χωρίς να ενοχλεί τον άλλον ή να βλέπει το πρόγραμμα που προτιμά σε άλλη τηλεόραση χωρίς να ενοχλεί τον άλλο, τότε θα πρέπει να κάνουμε μια δίκαια κατανομή. Αν δηλαδή εκείνος είναι τρελός με το ποδόσφαιρο να μπορεί να δει και εσύ αν θέλεις να δεις την ταινία που παίζει την ίδια ώρα ή να την γράψεις ή να πας να την δεις σε μια φίλη σου.
6. Δεν αφήνουμε τους δικούς μας να εισβάλλουν στο σπίτι και να κάνουν και σχόλια ή να παίρνουν πρωτοβουλίες. Τους προσκαλούμε όμως για να δούνε τι ωραία που περνάμε.
7. Δεν μιλάμε πάρα πολύ στο τηλέφωνο και κυρίως αν γνωρίζεις ότι τον εκνευρίζει. Αυτό δείχνει αδιαφορία για τον άλλον. Όλα πρέπει να γίνονται με μέτρο.
8. Φροντίζουμε να μην κάνουμε πράγματα τα οποία ο άλλος δεν ανέχεται. Για παράδειγμα, να μην καπνίζουμε αν εκείνος δεν το θέλει. Μπορείς να βγεις να καπνίσεις στο μπαλκόνι. Και εκείνος όμως μπορεί να κάνει καμιά φορά τα στραβά μάτια όταν έχει μαζευτεί μια παρέα καπνιστών.
Καλό είναι όλα αυτά να τα συζητήσετε από την αρχή. Μην μπείτε στη διαδικασία του “βλέποντας και κάνοντας”. Είναι “επικίνδυνο”...
πηγή: markos
