«Αυτό που του έλεγα εκείνη την περίοδο ήταν να προσέχει. Δυστυχώς, ο φίλος του που οδηγούσε τη μηχανή δεν είναι πια μαζί μας. Ο γιος μου, ύστερα από τρεις μήνες στο νοσοκομείο, όπου οι γιατροί μού έλεγαν ότι κινδυνεύει να μείνει ανάπηρος, είναι καλά τώρα.
Εγώ εκείνο το διάστημα είχα επιλέξει να κλείσω τα αυτιά μου και πίστευα μέσα μου ότι θα γίνει καλά. Δεν ξέραμε, λόγω των πολλαπλών αιματωμάτων, αν θα συνερχόταν, αν θα είχε επαφή με το περιβάλλον, αν θα μπορεί να ξαναμιλήσει, αφού για όσο διάστημα έμεινε στο νοσοκομείο ήταν σε μόνιμη καταστολή. Ήταν μια τραγική περίοδος για μένα, αλλά δεν έχασα δευτερόλεπτο την πίστη μου και κατάλαβα ότι οι άνθρωποι έχουμε τη δύναμη της ψυχής. Και τελικά άρχισαν να ανοίγονται πόρτες και να δίνονται λύσεις, εκεί που δεν τις περίμενε κανένας».
Όσο για το αν είναι αυστηρή μαμά, καθώς πέρα από τον γιο έχει και μια 19χρονη κόρη;
«Δεν είμαι αυστηρή. Είμαι καταπιεστική κυρίως σε ό,τι αφορά στις σπουδές και τη δουλειά τους. Αλλά τώρα τελευταία έχω αρχίσει να το περιορίζω κι αυτό, γιατί πια τα παιδιά μου μεγάλωσαν και επιπλέον κατάλαβα ότι είχα περισσότερες φιλοδοξίες από ό,τι έπρεπε».
ΠΗΓΗ: Ok!
