ΟΤΑΝ στα τέλη της δεκαετίας του 1990 μια ντουζίνα μεσηλίκων και «συνηθισμένων» (υποτίθεται...) γυναικών από την αγγλική ύπαιθρο αποφάσισαν να φωτογραφηθούν γυμνές για τις ανάγκες ενός ημερολογίου με φιλανθρωπικό σκοπό κανένας δεν περίμενε την απήχηση που θα γνώριζε αυτή η ιδέα:μέσα σε διάστημα μίας εβδομάδας η πρώτη έκδοση έγινε ανάρπαστη, ενώ εννέα μήνες αργότερα το ημερολόγιο πούλησε 88.000 αντίτυπα, συγκεντρώνοντας 400.000 ευρώ για την έρευνα κατά της λευχαιμίας. Σήμερα όμωςη ίδια ιστορία που ενέπνευσε χιλιάδες γυναίκες σε όλον τον κόσμο έχει γίνει η αφορμή για μια πρωτοφανή και πικρή διαμάχη μεταξύ πολιτιστικών συλλόγων, πνευματικών κέντρων,αιθουσών θεάτρου και ερασιτεχνικών θιάσων στη Βρετανία.Εκατοντάδες νοικοκυρές θέλουν να... γδυθούν επί σκηνής «για καλό σκοπό» και μαλώνουν ποια θα βγάλει τα ρούχα της πρώτη! Ο λόγος για τα «Κορίτσια του Ημερολογίου», η φήμη των οποίων πολύ γρήγορα ξεπέρασε τα βρετανικά σύνορα,με αποκορύφωμα την κινηματογραφική μεταφορά της ιστορίας τους στην ομώνυμη χολιγουντιανή ταινία του 2003.Οι ασυνεννοησίες και τα προβλήματα ξεκίνησαν όταν οι παραγωγοί της επαγγελματικής θεατρικής παράστασης, που ανέβηκε για πρώτη φορά στη Βρετανία το 2008 (στην Ελλάδα η παράσταση ανέβηκε το 2009), αποφάσισαν να παραχωρήσουν δωρεάν τα δικαιώματα παρουσίασης του έργου σε ερασιτεχνικούς θιάσους για έναν χρόνο, ξεκινώντας από την 1η Σεπτεμβρίου του 2012.
Σκοπός τους είναι τα «Κορίτσια του Ημερολογίου» να μπουν στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες ως «η παράσταση με τις περισσότερες παραγωγές σε έναν χρόνο». Αμέσως δεκάδες ερασιτεχνικοί σύλλογοι από όλη τη Βρετανία εκδήλωσαν ενδιαφέρον και εκατοντάδες γυναίκες δήλωσαν πρόθυμες να «πετάξουν» τα ρούχα τους στη σκηνή. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να δημιουργηθεί κομφούζιο, με τοπικές ομάδες ηθοποιών να ερίζουν για το ποια θα προλάβει να ανεβάσει την παράσταση. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα διαφορετικοί σύλλογοι στην ίδια πόλη έτυχε να κλείσουν το ίδιο θέατρο για το ίδιο έργο.
Παρά το χάος, η Αντζελα Μπέικερ, μία από τις «πρωτεργάτριες» του ημερολογίου, δηλώνει «ενθουσιασμένη» για την τεράστια απήχηση που γνωρίζει η ιστορία τους. «Είναι εκπληκτικό που τόσες θεατρικές ομάδες θέλουν να ανεβάσουν την ιστορία μας.Κάθε μία ομάδα που θα ανεβάσει την παράσταση τα “Κορίτσια του Ημερολογίου” συγκεντρώνει χρήματα για τη φιλανθρωπική μας οργάνωση Leukaemia & Lymphoma Research» λέει στο «Βήμα» η κυρία Μπέικερ. Και προσθέτει: «Η ιστορία μας είναι πραγματική,πολλοί άνθρωποι μπορούν να ταυτιστούν με αυτή και γι΄ αυτό άγγιξε τις καρδιές τόσο πολλών σε όλο τον κόσμο».
Ηταν πριν από 13 χρόνια, το 1998, όταν η Αντζελα έχασε τον σύζυγό της Τζον από λέμφωμα, σε ηλικία 53 χρόνων. Τότε η ίδια και 10 ακόμη φίλες της από μια τοπική οργάνωση για τη δραστηριοποίηση των γυναικών στο Γιόρκσαϊρ αποφάσισαν να κάνουν κάτι πρωτότυπο και να το αφιερώσουν στη μνήμη του Τζον, δωρίζοντας παράλληλα τα έσοδα στη φιλανθρωπική οργάνωση Leukaemia & Lymphoma Research για την καταπολέμηση των διαφόρων μορφών του καρκίνου του αίματος.
Η ιδέα πολύ σύντομα έγινε πραγματικότητα: 11 μεσήλικες γυναίκες, από 47 ως 65 χρόνων, φωτογραφήθηκαν γυμνές φορώντας μόνο τα μαργαριταρένια τους κολιέ. Τα απόκρυφα σημεία τους καλύπτονταν από ένα πιάνο, μία τσαγιέρα ή κάποιο άλλο αντικείμενο της καθημερινότητας των γυναικών. Κάθε στιγμιότυπο συνοδευόταν από ένα ηλιοτρόπιο- το αγαπημένο λουλούδι του Τζον.
«Κάθε χρόνο η οργάνωσή μας εξέδιδε ένα παραδοσιακό ημερολόγιο με φωτογραφίες από λόφους, πρόβατα και τοπία. Πίστευα ότι θα ήταν πολύ διασκεδαστικό να κάνουμε ένα εναλλακτικό ημερολόγιο με εμάς γυμνές σε παραδοσιακές δραστηριότητες» εξηγεί στο «Βήμα» η στενή φίλη της Αντζελας και εμπνεύστρια του ημερολογίου Τρίσα Στιούαρτ.
πηγή: tovima
