Το πόσο μεγάλο πρέπει να είναι ένα πέος φαίνεται να απασχολεί όλη την ανδρική κοινωνία φανερά, ενώ τη γυναικεία υποκριτικά. Οι ανδρικές παρέες άλλα και οι εφηβικές αναμετρούνται στο μήκος του οργάνου τους και πρακτικά και λεκτικά (ο μεγάλος είναι ο προικισμένος). Οι γυναικείες παρέες σχολιάζουν με ειρωνικά χαμογέλα τα μικρά και με θαυμαστικά επιφωνήματα τα μεγάλα. Όλοι οι πολιτισμοί από ανατολή σε δύση με παρόμοιο τρόπο απεικονίζουν το μεγάλο με το ρωμαλέο και το γόνιμο και το μικρό στο πυρ το εξώτερο. Κάτι αντίστοιχο θα λέγαμε συμβαίνει και με το γυναικείο μαστό οπού το μέγεθος συμβολίζει την θηλυκότητα τη μητρότητα και τη σαγήνη, ενώ το μικρό τη στέρηση και το σεξουαλικό.
Η ιατρική επιστήμη θεωρεί και σωστά ότι το μέγεθος δεν έχει καμιά σχέση με την λειτουργικότητα και συμβουλεύει τους άνδρες να μην ασχολούνται γιατί προκαλούν άγχος στον εαυτό τους που δεν τους χρησιμεύει σε τίποτε. Η πιο κλασική συμβουλή είναι πως όλα τα μεγέθη είναι καλά φτάνει να κάνουν την δουλειά τους. Συνήθως στον ευρωπαϊκό πληθυσμό τα μεγέθη που κυριαρχούν είναι 13 -15 εκατοστά ενώ στους μαύρους πληθυσμούς είναι λίγο μεγαλύτερα.
Το άγχος των ανδρών είναι πολύ μεγαλύτερο από ότι εκφράζεται στην πραγματικότητα γιατί πίσω από το μέγεθος (δεν έχω μεγάλο) μπορεί να κρύβεται και δυστυχισμένη ερωτική ζωή ανεξάρτητη από το μήκος τους πέους. Πολλοί άνδρες έχουν υποστεί μια υποτιμητική συμπεριφορά από γυναίκες που για να τους πληγώσουν απαξίωσαν φανερά η με υπονοούμενα τη γεννητική τους ρωμαλεότητα. Άλλοι πάλι από μονοί τους συγκρινόμενοι, είτε με το φαντασιακό μέγεθος που έχουν στο κεφάλι τους, είτε στα γυμναστήρια με άλλους άνδρες ένιωσαν μειονεκτικοί.
Η σεξουαλική σεμνοτυφία που είναι κληρονομιά της δυτικής βικτωριανής ηθικής (βασίλισσα της Αγγλίας οπού έβαλε κανόνες αυστηρούς για το ντύσιμο και την απόκρυψη του σώματος για να μην προκαλείται το σεξουαλικό ένστικτο των ανθρώπων) δεν επιτρέπει και σήμερα ακόμα στους άνδρες και τις γυναίκες να ασχολούνται με τα ανατομικά του σεξ γιατί υποτιμά την ανθρωπινή υπόσταση και τη σοβαρότητα της σκέψης (ένας άνδρας που μίλα για το σεξ η μια γυναίκα για το μέγεθος) θα χαρακτηριζόταν περίεργα και υποτιμητικά.
Πάρα την γενικευμένη υποκρισία όμως υπάρχει ένα τμήμα του ανδρικού πληθυσμού που βιώνει με έντονο άγχος το μέγεθος του και αυτό μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε απόχη από το σεξ και σε ακραίες περιπτώσεις αυτοτραυματισμούς στην προσπάθεια να το μεγεθύνει με πρωτόγονες μεθόδους (τα sex shops είναι γεμάτα με συσκευές που τις διαφημίζουν ως μεγεθυντικές των οργάνων).
Η επίσημη ιατρική κοινότητα είναι επίσης αμήχανη για πως αντιμετωπίζει και χειρίζεται ο γιατρός τους άνδρες με αίτημα την αύξηση του μεγέθους. Υπάρχουν σήμερα κάποιες τεχνικές μεγέθυνσης που άλλοι πιστεύουν πως είναι αποτελεσματικές ενώ άλλοι τις σχολιάζουν σαν αχρείαστες με το επιχείρημα ότι η πηγή που άγχους είναι καθαρά ψυχολογικής αίτιας και όχι ανατομικής διαφοράς. Η αλήθεια είναι πως πρέπει ο γιατρός να αξιολογήσει την ψυχολογική ανάγκη του άνδρα για την αύξηση του μεγέθους κα να μην παίρνει θέση είτε υπέρ είτε κατά χωρίς μια συνολική αξιολόγηση της προσωπικότητας του. Όπως και στις γυναίκες με αυξητική μαστού που σήμερα είναι η πρώτη σε αριθμό επέμβαση που γίνεται παγκόσμια από πλαστικούς χειρουργούς.
Η αυξητική του πέους πρέπει να θεωρηθεί μια ανάγκη που πρέπει να αξιολογηθεί εξατομικευμένα χωρίς να καλλιεργείται από τους γιατρούς για οικονομικούς λογούς η ανάγκη αυτή. Η τεχνική που εφαρμόζεται σήμερα για την μεγέθυνση είναι απλή και αποτελεσματική μονό όταν γίνεται από έμπειρη ομάδα και συνίσταται στην αλλαγή της αναλογίας του μέσα και του έξω πεϊκού σώματος(εξελκυσμός).
Πολλοί γονείς έχουν άγχος για το μέγεθος του πέους των αγοριών τους ιδιαίτερα όταν παρατηρούν διάφορες ανάμεσα σε αδέλφια Αυτό που πρέπει να γνωρίζουν είναι πως δεν μπορεί κάνεις να αξιολογήσει το μέγεθος πριν την εφηβεία και γενικά να μην ανησυχούν γιατί σπάνια υπάρχει κάποια ανωμαλία που να συνδέεται με το μέγεθος του παιδικού φαλλού και να μην συνοδεύεται από κάποια πάθηση που οι παιδίατροι εύκολα παρατηρούν.
πηγή: zougla
Η ιατρική επιστήμη θεωρεί και σωστά ότι το μέγεθος δεν έχει καμιά σχέση με την λειτουργικότητα και συμβουλεύει τους άνδρες να μην ασχολούνται γιατί προκαλούν άγχος στον εαυτό τους που δεν τους χρησιμεύει σε τίποτε. Η πιο κλασική συμβουλή είναι πως όλα τα μεγέθη είναι καλά φτάνει να κάνουν την δουλειά τους. Συνήθως στον ευρωπαϊκό πληθυσμό τα μεγέθη που κυριαρχούν είναι 13 -15 εκατοστά ενώ στους μαύρους πληθυσμούς είναι λίγο μεγαλύτερα.
Το άγχος των ανδρών είναι πολύ μεγαλύτερο από ότι εκφράζεται στην πραγματικότητα γιατί πίσω από το μέγεθος (δεν έχω μεγάλο) μπορεί να κρύβεται και δυστυχισμένη ερωτική ζωή ανεξάρτητη από το μήκος τους πέους. Πολλοί άνδρες έχουν υποστεί μια υποτιμητική συμπεριφορά από γυναίκες που για να τους πληγώσουν απαξίωσαν φανερά η με υπονοούμενα τη γεννητική τους ρωμαλεότητα. Άλλοι πάλι από μονοί τους συγκρινόμενοι, είτε με το φαντασιακό μέγεθος που έχουν στο κεφάλι τους, είτε στα γυμναστήρια με άλλους άνδρες ένιωσαν μειονεκτικοί.
Η σεξουαλική σεμνοτυφία που είναι κληρονομιά της δυτικής βικτωριανής ηθικής (βασίλισσα της Αγγλίας οπού έβαλε κανόνες αυστηρούς για το ντύσιμο και την απόκρυψη του σώματος για να μην προκαλείται το σεξουαλικό ένστικτο των ανθρώπων) δεν επιτρέπει και σήμερα ακόμα στους άνδρες και τις γυναίκες να ασχολούνται με τα ανατομικά του σεξ γιατί υποτιμά την ανθρωπινή υπόσταση και τη σοβαρότητα της σκέψης (ένας άνδρας που μίλα για το σεξ η μια γυναίκα για το μέγεθος) θα χαρακτηριζόταν περίεργα και υποτιμητικά.
Πάρα την γενικευμένη υποκρισία όμως υπάρχει ένα τμήμα του ανδρικού πληθυσμού που βιώνει με έντονο άγχος το μέγεθος του και αυτό μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε απόχη από το σεξ και σε ακραίες περιπτώσεις αυτοτραυματισμούς στην προσπάθεια να το μεγεθύνει με πρωτόγονες μεθόδους (τα sex shops είναι γεμάτα με συσκευές που τις διαφημίζουν ως μεγεθυντικές των οργάνων).
Η επίσημη ιατρική κοινότητα είναι επίσης αμήχανη για πως αντιμετωπίζει και χειρίζεται ο γιατρός τους άνδρες με αίτημα την αύξηση του μεγέθους. Υπάρχουν σήμερα κάποιες τεχνικές μεγέθυνσης που άλλοι πιστεύουν πως είναι αποτελεσματικές ενώ άλλοι τις σχολιάζουν σαν αχρείαστες με το επιχείρημα ότι η πηγή που άγχους είναι καθαρά ψυχολογικής αίτιας και όχι ανατομικής διαφοράς. Η αλήθεια είναι πως πρέπει ο γιατρός να αξιολογήσει την ψυχολογική ανάγκη του άνδρα για την αύξηση του μεγέθους κα να μην παίρνει θέση είτε υπέρ είτε κατά χωρίς μια συνολική αξιολόγηση της προσωπικότητας του. Όπως και στις γυναίκες με αυξητική μαστού που σήμερα είναι η πρώτη σε αριθμό επέμβαση που γίνεται παγκόσμια από πλαστικούς χειρουργούς.
Η αυξητική του πέους πρέπει να θεωρηθεί μια ανάγκη που πρέπει να αξιολογηθεί εξατομικευμένα χωρίς να καλλιεργείται από τους γιατρούς για οικονομικούς λογούς η ανάγκη αυτή. Η τεχνική που εφαρμόζεται σήμερα για την μεγέθυνση είναι απλή και αποτελεσματική μονό όταν γίνεται από έμπειρη ομάδα και συνίσταται στην αλλαγή της αναλογίας του μέσα και του έξω πεϊκού σώματος(εξελκυσμός).
Πολλοί γονείς έχουν άγχος για το μέγεθος του πέους των αγοριών τους ιδιαίτερα όταν παρατηρούν διάφορες ανάμεσα σε αδέλφια Αυτό που πρέπει να γνωρίζουν είναι πως δεν μπορεί κάνεις να αξιολογήσει το μέγεθος πριν την εφηβεία και γενικά να μην ανησυχούν γιατί σπάνια υπάρχει κάποια ανωμαλία που να συνδέεται με το μέγεθος του παιδικού φαλλού και να μην συνοδεύεται από κάποια πάθηση που οι παιδίατροι εύκολα παρατηρούν.
πηγή: zougla