Την απορία αυτή είχαν στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια. Οι Hee Yoon και Sungmin Park εξέτασαν βίντεο και αξονικές τομογραφίες του κεφαλιού του πτηνού και κατέληξαν, σε πρόσφατη μελέτη τους, πως υπάρχουν 4 διαφορετικά επίπεδα προστασίας του εγκεφάλου του, δηλαδή 4 δομές που ουσιαστικά απορροφούν το μηχανικό σοκ.
Δείτε το λογικά: με 22 ραμφίσματα το δευτερόλεπτο, δημιουργείται επιβράδυνση 1200 g (ο άνθρωπος σε 80- 100 g παθαίνει εγκεφαλική διάσειση). Ένα μυστικό είναι στη θέση τους, αφού κατά τη διάρκεια αναζήτησης της τροφής τους, οι δρυοκολάπτες κρατούν το ράμφος τους κάθετο στο δέντρο, όμως αυτό που ενδιαφέρει τους επιστήμονες είναι η κατασκευή τους: Το ράμφος τους είναι σκληρό, μακρύ, ίσιο και δυνατό, ενώ η επίσης μακριά τους γλώσσα είναι (μοναδική –κατασκευαστικά- στο είδος τους), νευρώδης, ελαστική και εκτείνεται πίσω από το κρανίο τους. Μάλιστα δεν αξιοποιείται μόνο για να βγάζει από τις φωλιές τους τις νύμφες των εντόμων, αλλά βοηθά επίσης στο να διαχέεται και η ισχύς της δόνησης, λειτουργώντας και ως ‘αντικραδασμική’ προστασία.
Επιπλέον, το οστό του κρανίου ενός δρυοκολάπτη είναι σπογγώδες (σταματά τις χαμηλές συχνότητες από το να φτάσουν στον εγκέφαλο), και αλληλεπιδρά με τη σειρά του με το εγκεφαλονωτιαίο υγρό για να καταστείλει τους κραδασμούς.
Τα αποτελέσματα της έρευνας θα φανούν ιδιαίτερα ωφέλημα για την ασφάλεια των επιβατών κατά τη διάρκεια πρόσκρουσης, στην αυτοκινητοβιομηχανία αλλά και την αεροναυπηγική, σε επιβατικά αεροσκάφη, αλλά και διαστημόπλοια (για τη σύγκρουση π.χ. με ‘διαστημικά σκουπίδια’). Μάλιστα ινστιτούτο της Κορέας αναζητά υιοθέτηση της εμπνευσμένης από τον δρυοκολάπτη αντικραδασμικής τεχνολογίας και σε στρατιωτικές εφαρμογές όπως π.χ. τα καταφύγια…
Πηγή: real
